Vissen en haaien

In de trainingen Deep Democracy werken we met de metafoor van vissen en haaien. In het groepsonbewuste zwemmen ‘vissen’ rond; onuitgesproken gedachten, emoties, irritaties, belangen. Als er geen ruimte is deze te benoemen of aandacht te geven dan worden de vissen langzaam maar zeker haaien.

Als we ons de groepen (teams) in organisaties voorstellen als een ijsberg, dan is er sprake van een gedeelde, bewuste werkelijkheid boven de waterlijn- en een onbewuste, verborgen werkelijkheid onder de waterlijn. In het groepsonbewuste zwemmen ‘vissen’ rond; onuitgesproken gedachten, emoties, irritaties, belangen.

Op zich niet heel erg. Tenzij je nooit aandacht besteedt aan datgene wat onder de waterlijn is. Als je stelselmatig alleen de formele stemmen wilt horen en er geen ruimte is voor de stem van de minderheid, dan worden vissen langzaam maar zeker… haaien. Wat klein begint, leidt uiteindelijk tot sabotage, onvrede en disfunctioneel gedrag. De enige optie is dan de waterlijn te laten zakken en zo vissen en haaien naar de oppervlakte te halen. Je kunt ze bekijken en bespreken, en op die manier gehoor geven aan de wijsheid van de minderheid.